Πρόκειται για πανάρχαια – χρονολογείται τουλάχιστον από την Ανώτερη Παλαιολιθική εποχή, ήτοι 40.000 χρόνια πριν- και παγκόσμια πρακτική. Παρέχει τροφή, εισόδημα και θέσεις εργασίας και παράλληλα αποτελεί μορφή ψυχαγωγίας και επαγγελματικό σπορ. Και ενώ για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια οι μέθοδοι και τα αλιεύσιμα είδη παρέμεναν σχεδόν απαράλλακτα, τα τελευταία χρόνια με την αύξηση των αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού και την τεχνολογική εξέλιξη, το τοπίο έχει αλλάξει. Τα οικουμενικά ιχθυαποθέματα υφίστανται δραστική μείωση και δύο από τις βασικές αιτίες του φαινομένου είναι η υπεραλίευση και η παράνομη αλιεία.
Υπεραλίευση έχουμε όταν η θαλάσσια ζωή μειώνεται με τόσο γρήγορους ρυθμούς που τα αποθέματα αδυνατούν να την αναπληρώσουν. Μπορεί να συνίσταται από τη δραστική μείωση πληθυσμού του είδους μέχρι την ολοκληρωτική εξαφάνισή του. Συμβαίνει είτε όταν νεαρά του είδους αλιεύονται προτού φτάσουν στο κατάλληλο μέγεθος, είτε όταν ενήλικα του είδους αλιεύονται πριν προλάβουν να αναπαραχθούν έστω μια φορά.
Πέρα από τη μαζική θανάτωση δισεκατομμυρίων ζώων, η υπεραλίευση είναι υπεύθυνη και για τη μόλυνση των υδάτων, με το 46% των απορριμμάτων του ωκεανού να είναι αλιευτικά σύνεργα-άδηλη αλιεία. Αν και δεν απορρίπτονται πάντοτε σκόπιμα, το πλήγμα που προκαλούν στα οικοσυστήματα είναι πολύ μεγάλο, αφού εξακολουθούν να παγιδεύουν θαλάσσιους οργανισμούς για τουλάχιστον 6 μήνες. Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα πεθαίνουν ετησίως από την κατάποση αλιευτικών απορριμμάτων, με τα ψάρια να μην είναι τα μόνα θύματα, καθώς τα θαλασσοπούλια κινδυνεύουν εξίσου.
Έπειτα έχουμε την «παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία» ή «ΠΛΑ αλιεία» δηλαδή τις αλιευτικές δραστηριότητες που είναι παράνομες, λαθραίες ή άναρχες, που παραβιάζουν τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας και που οδηγούν στην καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και τη μείωση των ιχθυαποθεμάτων. Πιθανές της μορφές είναι η παράβαση χρονικών και τοπικών περιορισμών, η παράβαση αλίευσης είδους, μεγέθους και ποσότητας αλιεύματος, η παράβαση μεγέθους και τύπου αλιευτικών εργαλείων, η αλιεία σε προστατευόμενα ενδιαιτήματα, η χρήση εκρηκτικών και χημικών, το ψαροντούφεκο με μπουκάλα, με φακό, κατά τη νύχτα, η ερασιτεχνική αλιεία με δίχτυα κ.α.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Κανονισμού 1005/2008, υπάρχει υποψία ότι αλιευτικό σκάφος επιδίδεται σε ΠΛΑ αλιεία εάν έχει αποδειχθεί ότι, κατά παράβαση των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης που ισχύουν στην οικεία περιοχή:
Στα άρθρα 43-45 του Κανονισμού προβλέπονται οι κυρώσεις σε περίπτωση παράβασης των οικείων διατάξεων.
Μία ακόμη όψη του φαινομένου είναι αυτή της παρεμπίπτουσας αλιείας, δηλαδή της μη επιλεκτικής αλιείας ειδών, που δεν αποτελούν στόχο, κατά την προσπάθεια αλίευσης βρώσιμων ειδών, τα οποία καταλήγουν σε απόρριψη. Τα νούμερα είναι αποκαρδιωτικά: Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως κάθε χρόνο παγκοσμίως, σκοτώνονται λόγω της παρεμπίπτουσας αλιείας περί τις 300.000 μικρές φάλαινες και δελφίνια.
Το αποτέλεσμα; Το 93% των αξιολογημένων αποθεμάτων στη Μεσόγειο απειλείται από την υπεραλίευση, ενώ τα τελευταία 40 χρόνια έχει εξαφανιστεί το 50% της θαλάσσιας ζωής του πλανήτη. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ψαρικών στην Ευρώπη με το 50% των εισαγωγών να προέρχεται από τις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ η Ελλάδα, παρά την πλούσια θαλάσσια βιοποικιλότητα και την μακρά αλιευτική της παράδοση, εισάγει περίπου 36.000 τόνους ψαρικών ετησίως για να καλύψει τη ζήτηση. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία, τα αλιεύματα στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 30% την τελευταία δεκαετία, ενώ το ίδιο διάστημα συρρικνώθηκε και ο αριθμός των εργαζομένων στον κλάδο της αλιείας.
Για τη Μεσόγειο δείτε και τον Κανονισμό 1967/2006
© COPYRIGHT 2023 DOGS VOICE - ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΛΛΑΔΟΣ